درحالی‌که مردم ایران خوشان دچار کمبود محصولات و همینطور گرانی مایحتاج ضروری هستند، دولت بی لیاقت رئیسی، این محصولات را رایگان در اختیار عراقی ها قرار می دهد.
نگارنده:
چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. آخر در کدام دین و آیینی آمده است که مردم خود را محروم نگه داری و به دیگران ببخشی. البته در نگاه اول و صد البته که این حکومت و تک تک دست اندرکاران آن در این امر مقصر هستند. اما اگر کمی بیشتر دقت کنیم، متوجه می شویم که سکوت و عدم واکنش ما مردم در مقابل این گونه عملکردهای غیر منطقی سردمداران این حکومت هم، عامل بسیار موثری در تداوم اینگونه کنش ها بوده و هست. بر فرض آن روزی که آقای رئیسی با وقاحت تمام خطاب به عراقی ها گفت که من از شما هستم و عراق وطن من است، واکنش مناسبی نشان می دادیم. کار به اینجا نمی کشید. و اگر باز هم سکوت کنیم، دختران این مملکت را نه در مشهد بلکه به عراق برده و به عنوان برده به آنها پیشکش می کنند و آنوقت دیگر برای واکنش بسیار دیر است.