هموطن آبادانی، غم تو غم تک تک ایرانیان است، ما همه همدردیم

پس از فاجعه ساختمان متروپل آبادان، پرده از روی فجایع بعدی نیز بر داشته شد. نخست شیوه بسیار ضعیف کمک رسانی مجریان آشکار شد که همه شاهد عدم کمک رسانی به موقع و متناسب با شرایط بودیم و اینکه بهیچ عنوان پیش بینی های لازم برای مواقع اضطراری مثل این فاجعه منظور نشده بود. و مطلبی که مایه تعجب بسیار است اینکه همزمان هواپیما هایی برای خاموش کردن آتش به پاکستان و ترکیه اعزام می گردد اما تجهیزات کمک رسانی با هواپیما به آبادان منتقل نمی شود. قدم بعدی بیرون آوردن انسانهای بخت برگشته از زیر آوار است که متاسفانه مردم به همراه گروه امداد سعی در نجات انسانها نمودند که این خود خطری بزرگ محسوب می شود چرا که هر آن احتمال فروریختن باقیمانده ساختمان می رود. البته ناگفته نماند که، گروه امداد نیز با تجهیزات بسیار ابتدایی و در نهایت نا امنی تلاش برای نجات مردم می کنند. در بسیاری از فیلم های ارسال شده شیوه هایی چون خاکبرداری با فرغون و بیل که توسط مردم عادی که آموزش لازم برای انجام اینکار را نداشتند مشاهده می شود که این خود گواهی بر بی خردی و بی مسئولیتی محض مجریان است. در نهایت وقتی به کل ماجرا توجه می کنیم یعنی از لحظه انتخاب آن زمین برای ساخت این مجتمع، شیوه غیر استاندارد ساخت این ساختمان، شیوه کمک رسانی و اینکه در آخر تصمیم گرفته اند ساختمان را کاملا تخریب کنند در حالیکه عده ای در زیر زمین گرفتار شده اند و با صدای خود اعلام زنده بودن کرده اند، نشان می دهد که نه تنها این حکومت ارزشی برای جان ایرانیان قائل نیست بلکه به عمد در صدد کشتن ایرانیان به طرق مختلف است. چرا ایرانیان؟ چون همانطور که قبلا اشاره کردم براحتی به ندای ترکیه و پاکستان پاسخ داده اند و برای کمک رفته اند و این نشان می دهد که آنها حاضر به کمک به هر ملتی هستند بجز مردم ایران.

پس بیایید تا به دقت اندیشه کنیم و تکلیف خود را با این حکومت ضد ایرانی یکسره کنیم که اگر چنین نکنیم، دیگر از ایران و ایرانی اثری باقی نخواهد ماند.

بایکوت کردن افراد حزب اللهی، خانواده های بسیجیان، پاسداران و وابستگان به این حکومت از مهم ترین واکنش هایی است که می تواند به براندازی کمک کند. همچنین، پشتیبانی کردن از یکدیگر در سطح جامعه در هنگامی که در گیری های خیابانی با عیادی این حکومت صورت می گیرد. قدم بعدی همراهی کردن با گروه های مختلف اجتماعی سیاسی است که در خیابان ها به تظاهرات بر علیه حکومت می پردازند. در نهایت ما می بایست احقاق حق کنیم تا کار این حکومت یکسره شود در غیر اینصورت از صفحه روزگار محو خواهیم شد.